Versmelting kunststromen

Uitleg:

Ik ben gelijk aan de slag gegaan met mijzelf verdiepen in de kunstwerken en stromingen uit de gekozen periode. Het eerste wat ik zag was de Schreeuw van Edvard Munch, vervolgens ben ik op het werk van Piet Mondriaan gekomen. Met deze kunstwerken heb ik een idee gerecreëerd. Het idee was de Schreeuw, maar met het werk van Mondriaan als achtergrond. Vervolgens ben ik verder gaan zoeken naar andere mogelijkheden en verbeteringen voor mijn idee en kwam ik uit op popart wat net in de gekozen periode viel.

Ik heb gespeeld met het idee van kleurgebruik in de mannen van de Schreeuw, door de mannetjes in verschillende tinten van de kleur van het vierkantje te maken probeerde ik dus popart in mijn eindproject te verwerken. Ik ben begonnen met het schetsen van mijn eindwerk.

Ik ben begonnen met de horizontale en verticale lijnen schetsen en heb vervolgens twee plekken gekozen om de mannetjes te plaatsen. Tijdens het schetsen heb ik wat aanpassingen moeten maken door een paar fouten die ik heb gemaakt. Vervolgens ben ik begonnen met het bepalen van de kleurplaatsing van de achtergrond.

Ik de achtergrond afgemaakt door de horizontale en verticale lijnen zwart te maken. Hierna heb ik aan de hand van de kleuren op het pallet het mannetje linksonder gemaakt. Ik heb geprobeerd me zo veel mogelijk aan het origineel te houden.

Als laatste heb ik de linker nog iets aangepast en ben vervolgens begonnen aan de rechter. Ik probeerde in het gele vierkantje een andere stijl te gebruiken, maar dit is helaas niet zichtbaar op de foto. Het enige zichtbare is een klein stuk van de omlijning van de rechter arm. De zwart en de donkerblauw waren iets te dichtbij qua kleur om zichtbaar te zijn.

Het idee was om werken of stijlen te vinden die zo veel mogelijk verschillen om mijn punt over te laten komen. Mijn doel was om te laten zien hoe erg kunst kan verschillen en de schoonheid hiervan. Mondriaans werk is sterk abstract, hij gebruikt geen herkenbare voorwerpen en reduceert vormen en kleuren tot de essentie aan de hand van de horizontale en verticale lijnen en de primaire kleuren. Aan de andere kant heeft De Schreeuw van Munch een expressionistische stijl met de bedoeling dat het sterke emoties uitdrukt. Munch gebruikte felle kleuren en vervormde vormen om het gevoel van angst, wanhoop en isolatie te geven.

De kloof tussen de twee werken is gigantisch en alsnog worden ze beiden gezien als meesterwerken uit die tijd.